عاشقانه های شبنم

نـازنیـنم خوابـم آمد ، نغمه خوانی کرد و رفت
بـا نـگاهـی  دلـبرانـه  دل ستـانـی کــرد و رفت
در خیــالـم  آمــده  تـا  زنــدگـانـی  ســـر کــند
خـواب من  انـدک زمانی زنـدگانی کرد و رفت
لـحظه ای  تـابیـد  در  ایــن کلـبه ی ویـرانه ام
صـورتــش را قـــرص مـاهِ  آسمانی کرد و رفت
یـاد کــرد از عـاشـق  دیوانـه اش  وقـتِ  سحر
یـادِ خـود را در  درونـم جـاودانـی کـرد و رفت
صبـح دیـدم  خانه  رنگ و بوی  دیگر می دهد
خانه ی  بی بـرگ و  بو را  ارغوانی کردو رفت
گَــرد پـای نازنیـنش مـانـده  در  مسـکیـن سـرا
ایـن مـحقر خـانـه ام را گلـفـشانـی کرد و رفت
بـا نـگاهـی ســر به زیـر و  با سـلامی زیـر لـب
بـا دل آســیمه ســر نـامهـربـانـی کــرد و  رفت
مجمر خون شد دل و چشمم از آن موی پریش
دل پریـشان کرد و  عقلم را روانـی کرد و رفت